بررسی دوام بتن و ملات خودتراکم حاوی دوده سیلیسی و زئولیت در شرایط شبیه سازی شده ی مغروق در آب خلیج فارس

پذیرفته شده برای پوستر XML اصل مقاله (706.88 K)
عنوان دوره: هفدهمین همایش روز بتن - یازدهمین کنفرانس ملی بتن-اولین همایش ملی سنگدانه
کد مقاله : 1000-2019ICI (R2)
نویسندگان
1مدیریت ساخت/عمران/علم و صنعت/تهران/ ایران
2مدیریت ساخت/عمران/علم و صنعت/تهران/ایران
چکیده
سالهاست که دریای خلیج فارس بدلیل شرایط محیطی خاص منطقه همچون رطوبت، دما، مقدار کلراید زیاد وهمچنین جغرافیای
بسته منطقه به محیط بسیار مخرب و حساس برای دوام سازه های بتنی در معرض تهاجم آب دریا شناخته شده است. بنابراین یافتن
طرح های با دوام در این منطقه از دغدغه های اصلی مهندسین می باشد. برای بهبود دوام و افزایش عمر بهره برداری سازه های این
منطقه تحقیقات کثیری در ارتباط با استفاده از افزودنی دوده ی سیلیسی انجام شده است اما نسبت به استفاده از زئولیت طبیعی
بصورت طرح مخلوط های سه گانه و همچنین استفاده از طرح مخلوط های چهارجزئی حاوی زئولیت و دوده ی سیلیسی در سازه های
این مناطق توجه اندکی شده است. دراین پژوهش بمنظور ارزیابی عملکرد مخلوط های سه جزئی و چهارجزئی حاوی زئولیت و دوده ی
سیلیسی بر دوام نمونه های سیمانی ملات و بتن خودتراکم در شرایط مهاجم آب دریای خلیج فارس نمونه های با نسبت آب به سیمان
ثابت 0/45و سیمان 380کیلوگرم بر مترمکعب و مقدار 100کیلوگرم بر متر مکعب پودر سنگ آهک بعنوان پرکننده ی غیر فعال
حاوی % 15زئولیت و %8دوده ی سیلیسی بصورت طرح مخلوط های خودتراکم سه جزئی و چهار جزئی پس از عمل آوری در آب
آهک اشباع بمدت 7روز در معرض آب دریای خلیج فارس قرار گرفتند و پس از انجام آزمایش های کارآیی ملات/بتن تازه شامل ،T50
حلقه ی جی، جریان اسلامپ، قیف وی و زمان جریان و بدست آوردن میزان روان کننده ی بهینه برای رسیدن به محدوده ی اسلامپ
مورد نظر آزمایش های دوام و نفوذپزیری انجام گرفت. از نمونه های ملات آزمایش های جذب آب موئینه و تخلخل کل در سن 180
روز و انبساط طولی نمونه های منشوری تا سن 6ماه و مقاومت فشاری در سنین 90 ،28و 180روز و از نمونه های بتنی نیز آزمایش
های مقاومت فشاری و مقاومت الکتریکی در سنین 90 ،28و 180روز و مقدار یون کلراید آزاد در نمونه های 6ماهه در اعماق 5تا
35سانتی متر انجام گرفت. همچنین نمونه های کنترلی خودتراکم و نمونه های معمولی نیز ساخته و در شرایط تهاجم مشابه قرار
گرفتند تا عملکرد دوامی آن ها با یکدیگر بررسی و مقایسه گردد. بصورت کلی، نتایج بیانگر این هستند که مخلوط های خودتراکم چهار
جزئی زئولیت و دوده ی سیلیسی در مقایسه با مخلوط های سه جزئی از دوام قابل ملاحظه و بهتری در شرایط مغروق در آب دریای
خلیج فارس داشتند.
کلیدواژه ها