پذیرفته شده برای پوستر

کد مقاله : 1080-2019ICI (R2)

¹رئیس آزمایشگاه مرکز تحقیق و توسعه سیمان تهران

²استادیار مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی

طبق مراجع مختلف افزایش نسبت w/c، افزایش اسلامپ با افزایش آب و کاهش عیار سیمان باعث کاهش مقاومت بتن می‌گردد. اما آنچه حائز اهمیت می‌باشد از میان 3عامل مذکور. نسبت w/c تاثیر واضح‌تری دارد؛ آنچنان‌که می‌توان گفت کاهش مقاومت بتن به سبب افزایش اسلامپ با افزایش آب و یا کاهش عیار سیمان باعث افزایش نسبت w/c شده و در نهایت افزایش این نسبت به کاهش مقاومت منتهی می‌شود. در این مقاله به کمک ایجاد یک شرایط نسبتا یکسان سعی بر آن بوده است که تاثیر این عوامل هر یک جداگانه بررسی شوند. لذا حدود 300 کیلوگرم نمونه سیمان و 1000 کیلوگرم شن و ماسه تهیه شد. سپس 21طرح مخلوط بتن (168 آزمونه) ساخته شدند. در مرحله اول مخلوط بتن‌های آزمایشگاهی با عیارهای 320، 330، 340، 350، 360، 370 و 380 کیلوگرم در متر مکعب تهیه شد که سعی بر حفظ کارائی (اسلامپ~8سانتی‌متر) بود. در مرحله دوم مخلوط بتن‌های آزمایشگاهی با نسبت آب به سیمان‌های 53/0، 54/، 55/0، 56/0، 57/0، 58/0 و 59/0 و عیار ثابت 350 کیلوگرم در متر مکعب اجرا شد. در مرحله سوم مخلوط بتن‌های آزمایشگاهی با اسلامپ‌های مختلف 6، 7، 8، 9، 10، 11 و 12 سانتی‌متر و و عیار ثابت 350 کیلوگرم در متر مکعب تهیه گردید. بر روی 21طرح مخلوط بتن آزمایش مقاومت‌فشاری 7، 28 و 90روزه انجام گرفت. نتایج این عملیات آزمایشگاهی از تاثیر قابل ملاحظه تغییرات w/c در مقاومت بتن نسبت به تغییرات اسلامپ یا عیار را نشان داد.

اسلامپ؛ w/c؛ عیار سیمان؛ مقاومت بتن