پذیرفته شده برای پوستر

کد مقاله : 1073-2019ICI (R2)

¹دانشگاه گیلان، رشت، ایران

²دانشیار گروه عمران، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان

خرابی پیشرونده را می‌توان گسترش زنجیروار خرابی‌ که با آسیب جزئی و موضعی در یک سازه در اثر خطرات طبیعی یا انسانی آغاز می‌شود، تعریف نمود. گسیختگی می‌تواند در حین رخداد زلزله‌های شدید به علت ضعف در طراحی یا اجرای سازه رخ دهد. عدم توانایی اعضای مجاور عضو آسیب دیده در بازتوزیع اضافه بار باعث می‌شود خرابی به‌ صورت زنجیروار گسترش یابد تا این که به خرابی موضعی گسترده یا کلی سازه منتج شود. استفاده از دیوارهای برشی در ساختمان‌ها به دلیل سختی و ظرفیت تحمل بالا موجب می‌شود که مقاومت ساختمان به طور قابل توجهی افزایش یابد. اما برخی محدودیت‌های معماری، تعبیه بازشو در دیوارهای برشی را اجتناب ناپذیر می‌نماید که این امر بر رفتار دیوار برشی تاثیر می‌گذارد.
در این مقاله، رفتار سازه‌های بتن آرمه در برابر خرابی پیشرونده، با حذف ستون و دیوارهای برشی تحت بارهای ثقلی و لرزه‌ای بررسی می‌شود. دیوارها دارای بازشوهایی در موقعیت و ابعاد متفاوت می‌باشند. ساختمان‌های 4، 8 و 12 طبقه با موقعیت و درصد بازشوهای متفاوت پس از طراحی اولیه، در نرم افزار PERFORM-3D مدلسازی شده و تحلیل‌های استاتیکی غیرخطی و دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی جهت بررسی عملکرد دیوارها در خرابی پیشرونده انجام شده است. نتایج تحلیل‌ها نشان می‌دهد که ایجاد بازشو در ابعاد و موقعیت مختلف بر روی عملکرد دیوار برشی تاثیر گذاشته و باعث ایجاد تغییر رفتار سازه در برابر تشکیل مفاصل و خرابی می‌گردد.

خرابی پیشرونده؛ سازه‌های بتن مسلح؛ دیوارهای برشی؛ بازشو